Antyki, starocie i barachło

Na wrocławską giełdę staroci i na pchli targ pod młynem Sułkowice obok Korony latam regularnie. Giełda przy ul. Gnieźnieńskiej odbywa się w każdy ostatni czwartek, piątek i sobotę miesiąca i tę opuszczam jedynie, gdy leje jak z cebra lub temperatura spada poniżej -10C. (Na majowej nabyłam talerzyk ze śląskiej porcelany z połowy 19. wieku, malowany ślicznie w kwiatki, z którego Spider konsumował już zakalcowatą zebrę. Lubię ryzyko. ;)

Przyjemność bycia na giełdzie nie leży wyłącznie w kupowaniu, choć na widok pięknego, wyjątkowego przedmiotu serce przyśpiesza i budzi się żądza posiadania, ale w bywaniu, patrzeniu, rozmowach z ludźmi. To jak muzeum pod chmurką, choć bez ładu, składu i tabliczek z opisami. Antyki przemieszane ze starociami, klasa i precyzja spotyka banał i bylejakość, absurd ściska się z dziwactwem. Wystarczy czujne oko, sprawna wyobraźnia i poczucie humoru, a bywalca czekają niezapomniane wrażenia.

Ostatnio sfotografowałam kilka ciekawostek.

Fajansowy talerz z krabem. Koncept pełnoplastycznego przedstawiania niejadalnego pożywienia na nieużywalnych talerzach spotkał się z radosnym odzewem niejadków i kolekcjonerów. Na targach antyków od Lizbony po Amsterdam można spotkać porcelanowe szparagi, ryby, homary, fajansowe czosnki, cebule i kapusty.

Figurka, ewentualnie przycisk do papieru, z nasłuchującą myszą, stojącą na jabłku uszczkniętym zębem czasu lub małego gryzonia.

Lampka z porcelanową gejszą na podstawie, prawdopodobnie z okresu dwudziestolecia międzywojennego z oryginalnym kloszem, widocznym z tyłu.

Hitem ostatniej giełdy był drewniany koń na biegunach. Już wyobrażałam sobie Niunię galopującą... rodziców Niuni rwących włosy z głów... "Gdzie my to będziemy trzymać???" Odpuściłam. Na Dzień Dziecka dostała składaną hulajnogę. U siebie także widziałabym tak rasowego konia, problem w tym, że w przypadku Spidera mogłoby się nie skończyć na rwaniu włosów i musiałabym się wyprowadzić z konikiem do wynajętej pod miastem stajni. ;)

***

Targowisko wokół młyna rozkłada się w każdą niedzielę i reprezentuje cudowny folklor, odwieczny żywioł handlu, antytezę poukładanej, błyszczącej galerii handlowej, której jest zresztą praprzodkiem. Na rozległym terenie, na trawie, gołej ziemi i resztkach betonu handluje się tu z płachty materiału lub dermy, z pudeł, z samochodu i z nielicznych straganów. Nabyć można przysłowiowe mydło i powidło - ekologiczne kiełbasy oraz chleby, "niemiecką chemię", holenderskie rowery, tureckie chałwy, używane kosiarki, fantastyczne meble vintage i tony poenerdowskiej porcelany. Znajomy nazywa takie miejsca "barachołkami". Termin wywodzi się od rosyjskiego słówka "barachło" i szalenie przypadł mi do gustu.

Nie jeżdżę pod młyn co tydzień, ponieważ nie zawsze chce mi się zrywać z łóżka w niedzielny poranek, a jechać koło południa nie ma sensu. Chyba że zamiaruje się kupić wiejskie jaja i pietruszkę. Na łowy należy wyruszać wcześnie rano, o ile chce się upolować ciekawy okaz. Moje rano oznacza między dziewiątą a dziesiątą. O tej porze właściwie jest już "pozamiatane", gdyż znajomy kolekcjoner, pan B., rozpoczyna polowanie około siódmej rano i sprząta mi sprzed nosa najciekawsze obiekty - japońskie talerze i wazony (naciągam rzeczywistość literacko, gdyż nos nie wychylił się jeszcze spod kołdry). Mogę jedynie liczyć na to, że wyjechał na weekend albo w natłoku przedmiotów nie dostrzeże jakiegoś cacka. Zdarzyło mu się to i owo przeoczyć...

Przede wszystkim jednak pod młynem cieszą oko wspaniałości kiczu, dziwactw, dewocjonaliów. Uwielbiam oleodruki z powtarzającym się motywem łabędzi i pięknych niewiast, doprowadzone do granic słodyczy, ba! eksplorujące zupełnie nowe terytoria smaku...

Blond Wenus w różowej sukience na mini-rydwanie, powożonym przez uwspółcześnionego Amorka, ciągnionym przez parę łabędzi została wyprodukowana przez austriacką wytwórnię porcelany prawdopodobnie w latach 30. Tą odjazdową grupą na chmurce wykazała zainteresowanie pani pochodzenia romskiego. Sprzedawca rzucił jednak kwotę, która wprawiła ją w lekkie osłupienie i wywołała żachnięcie, iż w Niemczech można podobne kupić o połowę taniej. Skłaniam się ku jej wersji zważywszy na estetyczne wyzwanie, jakie przedmiot tego typu stanowi.

Domorosłego malarza poniosła fantazja - latający jelonek. Gdzie on ma zamiar wylądować??

Dobre na zakupy po porannej mszy, gdyby nie były grzechem:

Kryształowy żyrandol i romantyczne chińskie ptaszki sąsiadują z używanymi patelniami i garnkami:

Jastrząb wylądował... na grillu:

"Sztuka" "współczesna" (co dwa cudzysłowy, to nie jeden:)

Czy wystarczająco Was zachęciłam? :)