Plażowanie w Paryżu

Francuzi są ekspertami od zagospodarowywania wolnego czasu. Na plaży nad Sekwaną na nudę narzekać nie można.

Można natomiast poczytać...

Pospać będąc tubylcem...

i będąc japońskim turystą, który, jak już wspominałam przy innej okazji, potrafi beztrosko zasnąć na ławce przy głównym deptaku, a cóż dopiero w tak luksusowych warunkach...

Można dać się wymasować...

Pozwolić się zrosić...

Może nie wygląda, a jest przyjemne jak... spacer w chmurach.

Posłuchać bossa novy...

lub pośpiewać francuskie piosenki...

Ta aktywność cieszyła się największą popularnością. Większość Francuzów nie potrafiła oprzeć się pokusie przystanięcia i zaśpiewania przynajmniej kilku melodyjnych, skocznych lub rzewnych piosenek z repertuaru Piaf, Brela, Gainsbourga. Najzagorzalsi śpiewacy, trzon chóru, skoncentrowali się przy pianinie. Nieco dalej zaczęły tworzyć się małe centra taneczne, babcie z wnuczkami, dzieci z mamami, mężowie z żonami.
Można było jeszcze pograć w bule...

Pomachać do przepływających statków wycieczkowych...

Zbudować zamek z piasku...

Brakowało tylko sprzedawców "świeżych, pysznych jagodzianek" ;)