Przyjaciel czy wróg?

W Awinionie wraz z biletem wstępu do Pałacu Papieskiego nabywa się prawa do audioguide`a. Dali w rękę długą jak ucho słonia słuchawkę, to wzięliśmy. No i zaczęło się wciskanie numerków i paplanie - kto, kiedy, z jakiej przyczyny, w związku z czym, na jakim tle historycznym. I zaczęło się przewijanie do tyłu, bo nie dosłyszałam jednego słówka, jeszcze trochę do tyłu, bo nie byłam pewna, czy dobrze zrozumiałam, i ponownie numer 16, bo nic nie zrozumiałam, mimo iż mechaniczna przewodniczka mówiła z oksfordzkim akcentem i jeszcze raz numer 25, żeby lepiej zapamiętać. Tak przemierzałam skarbce, dziedzińce, kaplice gapiąc się więcej na klawiaturę niż na pałac. Koncentrując się bardziej na słuchaniu i zapamiętywaniu niż na patrzeniu i odczuwaniu. Babka z oksfordzkim akcentem zagłuszyła szepty wiekowych murów.

Niewątpliwie warto znać kilka faktów na temat historii zwiedzanej budowli, ale te można sobie przeczytać w przewodniku siedząc w kawiarni z widokiem na... lub w internecie w wieczór poprzedzający randkę z... Za dwa miesiące i tak większość informacji zniknie w przepełnionych, zabałaganionych szafach pamięci. Emocje i wrażenia przechowują się znacznie dłużej w tajemniczych sekretarzykach. W każdym razie w pszczelim świecie:)

W Awinionie rozpoznałam i rozpracowałam wroga romantycznego turysty - "odiogajda", więc następnego dnia zwiedzając teatr rzymski w Orange byłam mądrzejsza. Wzięłam małą jak ucho hipopotama słuchawkę, ale trzymałam z dala od narządu słuchu. I chłonęłam klimat miejsca, podziwiałam słońce odbijające się w kamiennych murach, skontrastowane z nimi błękitne niebo, opalając się na starożytnych stopniach i rozpływając w wakacyjnej błogości.

Żądzę wiedzy dopuściłam do głosu na koniec i od fonicznego (nie)przyjaciela dowiedziałam się, że posągi cesarzy, jak ten Augusta stojący pośrodku ściany za sceną teatru, produkowano w starożytnym Rzymie masowo, a następnie rozsyłano do odległych prowincji. Zmiana panującego wiązała się z operacją wymiany głów w posągach. Do starego tułowia dosztukowywano głowę nowego cesarza.

Z ręką przyklejoną do ucha