Na rozruch w tym Nowym Roku wrzucam japońskiego kuriera wspinającego się żwawym krokiem, z przesyłkami i szerokim uśmiechem do wysoko położonych zabudowań kompleksu świątynnego Risshaku-ji, zwanego popularnie Yama-dera. Jedyne 1015 schodów w stronę nieba (jakiś skrupulatny pielgrzym policzył) w temperaturze 28 stopni i wysokiej wilgotności powietrza.
Niestety, nie wykonałam ujęcia frontalnego, ponieważ w zgodzie z duchem naszych czasów chroniących prywatność stałam się nieśmiała w tym względzie, choć dawniej nie miałam problemu z pytaniem o zgodę. Trochę też zabrakło refleksu w koktajlu zaskoczenia, niedowierzania, podziwu, współczucia, wśród sprzeczności "piękna i straszna (robota)", "cudowny i nie do pozazdroszczenia (rejon)". Wypada więc dodać, że pan był w wieku emerytalnym, wydawał się bardzo zadowolony, wręcz dumny z wypełnianego zadania oraz własnej kondycji i pewnie nie miałby nic przeciwko pokazaniu twarzy.
Etos pracy, pieczołowitość, staranność, szacunek dla każdego zajęcia i klientów/odbiorców usług są nadal żywe wśród starszych pokoleń Japończyków. Wśród młodszych zapewne będą te tradycyjne wartości powoli ewoluować.
Kiedy natrafiam na takie schody to je omijam. Niestety za żadną cenę nie jestem w stanie zmusić się do wchodzenia pod górę. Stąd odpadają wszelkie punkty widokowe, do których nie można podjechać windą. Dlatego przykro mi, ale nie czuję się zmotywowana, choć podziwiam pana w tym wieku i w tej kondycji to tylko pozazdrościć. Zazdroszczę, bo nie spełnię swojego marzenia znalezienia się na dachu paryskiej Naszej Pani, no chyba, że po remoncie zainstalowano tam windę (ale wątpię). Zdaje się, że wspominałam wcześniej o maju - pomyliłam (tyle tych wyjazdów w planie i w realizacji), to będzie czerwiec- końcówka. :) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńRemont Notre Dame trwa (fasada wygląda jakby nigdy nic, ale z boków katedra nadal obłożona jest tonami metalowych zabezpieczeń i rusztowań), więc w kwestii windy możesz pisać petycje do Emmanuela, rączkę masz wielce sprawną. :) A gdyby nie wyszło, przecież ktoś Cię może wnieść... Nie odpuszczaj chimer!!!! (motywacja wykrzyknikowa)
UsuńO czerwcu uprzejmie doniosłaś. :) Uściski
Widoki które pokazujesz są po prostu oszałamiającej urody, podobnie jak kompleks świątyń. Pięknie napisałaś o starszym panu - kurierze, też myślę, że nie miałby nic przeciwko zdjęciu. Pewnie to trudne zajęcie trzyma go w dobrej kondycji fizycznej a poczucie dobrze wykonanej pracy daje wewnętrzne zadowolenie. Ja uwielbiam takie wyzwania w postaci schodów i nie odpuszczam nawet jak jest trudno. Teraz po dwóch endoprotezach moja forma jest dużo gorsza, ale mam nadzieję, że systematyczne ćwiczenia pomogą. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńTrzymam kciuki, żebyś wróciła do pełnej sprawności. Dobrze, że operacje już za Tobą...
UsuńPięknie podsumowałaś moją notkę motywacyjną. :) Tak, ta wymagająca na pierwszy rzut oka praca jest błogosławieństwem. I pan o tym wiedział. :)
W tym kompleksie świątyń przebywał kiedyś poeta haiku Basho, wyobraź sobie, że ja mam numer Poezji z 1975 roku, pewnie się jeszcze nie urodziłaś wtedy 🤣, A tam jest spory esej Kotańskiego poświęcony poezji haiku. Interesowałam się tym od młodości.
OdpowiedzUsuńA propos pracy, to Japończycy jako jedna z najdłużej żyjących nacji, pracują do końca życia. Są nawet tak zwane czytanki w podręcznikach do angielskiego na ich temat 🤔 Karoshi pewnie nie dotyczy wszystkich. Mam nadzieję ,że dobrze pamiętam to słowo?
Blisko coraz bliżej do naszego spotkania ♥️ napiszę w mailu, gdy już kupię bilety.
Wizyty sławnego Basho w świątyni nie sposób przeoczyć, przypominają o tym wszystkie przewodniki, strony i broszury, a na miejscu również jego pomnik-figura z brązu naturalnej wielkości. :)
UsuńCo do karoshi mam teorię, że w 20. wieku wielkie korporacje wykorzystały ten japoński etos pracy do własnych celów...
Na spotkanie już się cieszę, wszystkich tematów na pewno nie przerobimy. ;)